رنگ تاتو بدن و انواع آن | همه آن چیزی که باید در مورد رنگ تاتو بدانید

رنگ های تاتو معمولا به صورت دائمی ساخته می شوند و حذف آن ها بسیار هزینه بر است. جوهر های حرفه ای ممکن است از اکسیدآهن، نمک های فلزی، پلاستیک، مواد آلی و معدنی و یا گیاهی باشند. رنگ هایی که در خانه ها ساخته می شوند معمولا حاوی جوهر قلم، صابون، خاک و یا خون هستند. در طول سیر تکاملی رنگ تاتو بدن از مواد متفاوتی در ساختن آن بهره برده اند اما آیا شما هیچ گاه قبل از زدن تاتو فکر کرده اید که چه چیزی قرار است زیر پوست شما قرار بگیرد؟ ما در این مطلب سعی می کنیم توضیح کاملی راجع به رنگ های تاتو و مواد تشکیل دهنده آن به شما ارائه دهیم.

تزریق رنگ تاتو بدن زیر پوست

رنگ تاتو زیر پوست

زمانی که رنگ توسط سوزن تاتو به داخل پوست شما تزریق می شود ماکروفاژها یا همان درشت خوارها که از مغز استخوان تولید شده اند به سرعت به محل خراشیدگی حمله ور می شوند. درشت خوارها مواد اضافه مثل میکروب ها را می بلعند و توسط آنزیمی آن ها را هضم می کنند اما اینبار فقط به قصد خوردن رنگدانه های تاتو آمده اند. اما بیشتر رنگدانه های تاتو به اندازه ای بزرگ هستند که آن ها توانایی بلعیدنشان را ندارند و همان جا باقی می مانند و تعداد کمی از رنگدانه ها آنقدر ریز هستند که درشت خوارها بتوانند از پس آن ها بر بیایند. این سلول های فداکار پس از بلعیدن رنگدانه می میرند و توسط بدن دفع می شوند. پس اگر همه رنگدانه های تاتویی که به بدنتان تزریق شده است کوچک باشند طرح تاتو به کلی از بین می رود.

پروسه لیزر تاتو نیز از همین موضوع بهره می برد. با تابیدن اشعه لیزر به رنگدانه ها، آن ها به قطعات کوچک تبدیل می شوند. حالا این رنگدانه های ریز شده برای بلعیده شدن توسط درشت خوار ها مناسب هستند.

مواد به کار رفته در انواع رنگ تاتو بدن

مواد رنگ تاتو

رنگ های تاتو با طیف وسیعی از رنگ شامل دو قسمت هستند. یکی رنگ ها و دیگری حامل های رنگ. معمولا سازندگان رنگ های تاتو آن ها را به صورت ترکیبی از رنگ و حامل آن به شما تحویل می دهند اما تاتوآرتیست هایی هستند که پودر رنگ را جداگانه خریداری و با حامل آن مخلوط می کنند.

حامل ها

حامل های رنگ به عنوان حلال به کار می روند و وظیفه آن ها رساندن رنگ از روی سوزن به داخل پوست است. آن ها می توانند مواد متفاوتی از جمله متانول، گلیسیرین، آب مقطر، ایزوپروپیل الکل، الکل اتیلیک، پروپیلن گلیکول و … باشند. در رنگ هایی که در خانه ها درست می شود اغلب ودکا به عنوان حلال استفاده می شود. حامل ها معمولا مواد بی ضرری هستند که اگر به درستی استفاده شوند از عفونت جلوگیری می کنند.

رنگ تاتو

رنگ های تاتو معمولا رنگدانه ها هستند. تفاوت رنگ های معمولی و رنگدانه ها در این است که رنگ ها با پوست واکنش می دهند اما رنگدانه ها فقط توسط نیروی بین ملکولی و فیزیکی در میان بافت قرار می گیرند و با پوست واکنش نمی دهند.

مشکل در مورد رنگدانه ها اینجاست که سازندگان رنگ های تاتو مجبور نیستند که هیچ توضیحی راجع به مواد مصرفی داخل آن بدهند و در مطالعاتی که در دانشگاه آریزونا به عمل آمد معلوم شد که هر کمپانی مواد متفاوتی در رنگ هایش استفاده می کند.

در گذشته رنگدانه ها را از مواد معدنی انتخاب می کردند. برای مثال کربن (کربن سیاه گرفته شده از خاکستر چوب) و اکسید آهن برای تولید رنگ سیاه، شنگرف یا سینابر (Cinnabar) برای تولید رنگ قرمز و ترکیبات کادمیوم مانند کادمیوم قرمز (CdSe) یا کادمیوم زرد (CdS یا CdZnS) برای تولید سایه های قرمز، زرد و نارنجی به کار می رفته اند.

اما از ۲۰ سال گذشته تا به حال تولیدکنندگان رنگ تاتو علاوه بر مواد معدنی از مواد آلی نیز در ساخت رنگدانه ها استفاده می کنند. مواد آلی موادی هستند که در بدن موجودات زنده یافت می شوند و پایه ای از کربن دارند. برخی از مواد آلی به کار رفته شده در رنگدانه ها گرفته از محصولات حیوانی مانند چربی استخوان، شلاک سوسک (ماده ای که از برخی سوسک ها بیرون می آید) و گلیسیرین چریی حیوانی هستند. از سایر مواد آلی می توان به روغن موم، روغن کبد، آیزو شیمیایی (نارنجی، قهوه ای، زرد، سبز، بنفش) و مواد شیمیایی مشتق شده از نفتا (قرمز) اشاره کرد.

بسته به رنگ انتخابی شما ممکن است بعضی از رنگ ها از گیاهان، گلیسیرین سبزی، عصاره ویرجینیا و یا پلاستیک ساخته شده باشند. بسیاری از مردم واکنش شدید به رنگ های پلاستیکی را گزارش کرده اند.

بحث اصلی که اینجا مطرح می شود در مورد بعضی از رنگ هایی است که برخی از تولیدکنندگان برای کاهش هزینه در آن ها فلزات سنگین به کار می برند. این فلزات را معمولا با عامل های روشن کننده مانند سرب و تیتانیوم ترکیب می کنند. از جمله فلزات سنگین به کار رفته در رنگ های تاتو می توان به جیوه (قرمز)؛ سرب (زرد، سبز، سفید)؛ کادمیوم (قرمز، نارنجی، زرد)؛ نیکل (سیاه)؛ روی (زرد، سفید)؛ کروم (سبز)؛ کبالت (آبی)؛ آلومینیوم (سبز، بنفش)؛ تیتانیوم (سفید) مس (آبی، سبز)؛ آهن (قهوه ای، قرمز، سیاه)؛ و باریم (سفید).

رنگ حنا مشکی گاهی به جای رنگ های تاتو در تاتو دائم به کار می رود اما اثری موقت دارد. در این نوع از رنگ پارا فینیلندایامین (PPD) به کار رفته است که سازمان بهداشت کانادا آن را توصیه نمی کند. ممکن است بعضی از این رنگ ها حاوی Jagua باشند که برای آشنایی با آن می توانید به مطلب تاتو موقت و انواع آن مراجعه کنید. از واکنش های آلرژیک به PPD می توان به بثورات، درماتیت تماس، خارش، بولدر، زخم های باز، زخم و دیگر اثرات مضر اشاره نمود.

برای آشنایی بیشتر با یکی از سازندگان معروف رنگ های تاتو به مطلب رنگ تاتو بدن و آرایش دائم ورد فیمس World Famous بروید.

خطرات احتمالی

خطرات احتمالی رنگ های تاتو

رنگ ها با ورود به پوست می توانند خطراتی را ایجاد کنند که شایع ترین آن ها عفونت است. از جمله دیگر واکنش های نامطلوب می توان به حساسیت ها، واکنش های ایمنی بدن و یا تداخل با درمان پزشکی و دارویی اشاره کرد. همچنین خطرات احتمالی ممکن است در دراز مدت وجود داشته باشد که هنوز نمی توان آن ها را تشخیص داد. رنگدانه های آمین می توانند در زیر پوست تبدیل به آمین های معطر شوند که بعضی از این آمین ها مانند آنیلن، آنزیدین و توولیدین پتانسیل سرطان زایی دارند. برای نمونه در کالیفرنیا فروشندگان لوازم تاتو باید به مشتریان هشدار دهند که رنگ های تاتو شامل فلزات سنگین هستند که ممکن است سرطان و اختلالات زاد و ولد را به همراه بیاورند.

FDA سازمان دارو و غذای آمریکا هیچگونه رنگی را تایید نمی کند اما برای اینکه بتواند بر آن ها کنترل داشته باشد و خطرات احتمالی را به حداقل برساند به بعضی از این رنگ ها تاییدیه می دهد و بر آن ها نظارت می کند.

با این حال و خطرات احتمالی این رنگ ها، تاتو یک سنت در کل تاریخ به شمار می رفته است و بسیاری از مردم دوست دارند بر روی بدنشان یک طرح داشته باشند. پس سعی کنید از تاتوآرتیست خود بخواهید که رنگ هایی را استفاده کند که مورد تایید واقع شده باشند و از مواد آلی یا سبزیجات در آن ها به کار رفته باشد.

رنگ تاتو بدن یو وی (UV – Blacklight – Glow)

رنگ های تاتو UV

این رنگ ها که باعث می شوند در شب طرح تاتو درخشان به نظر برسد روز به روز در حال افزایش می باشند. مواد تشکیل دهنده برخی از آن ها عبارتند از پلی متیل متاکریلات ۹۷٫۵٪ و میکروسکپ ها از رنگ فلورسنت ۲٫۵٪ در UV استریل شده و آب مقطر که به نور ماوراء بنفش واکنش نشان می دهند و نور را در خود ذخیره می کنند تا در محل های تاریک درخشان به نظر برسند. این رنگ ها بسیار خطرناک هستند و می توان آن ها را مواد رادیواکتیو یا سمی دانست اما در عین حال ممکن است بعضی از آن ها کم خطر باشند. در بعضی از رنگ های UV مقداری فسفر نیز به کار می رود. تحقیقات نشان داده است که پوست حساسیت بیشتری به این رنگ ها دارد.

برای آشنایی  بیشتر با این رنگ ها مطلب “رنگ تاتو بدن یو وی (UV) یا Black light | رنگ های درخشان!” را بخوانید.

منابع:

inchemistry.acs.org

authoritytattoo.com

www.thoughtco.com

en.wikipedia.org